Een meer-dan-menselijke schuilplaats

Met een (bio)diverse groep van Science Park bezoekers en bewoners is onderzocht hoe wij - als wezens; mensen dieren, en planten, kunnen bouwen in interactie met onze omgeving. Kan bouwen een manier van in de wereld zijn, door een niche te vormen, door elementen uit de directe omgeving te verzamelen en ordenen in een vorm die zowel omhult, beschermt en er tegelijkertijd voor zorgt dat we deel uitmaken van de omgeving. Een omhulsel met gaten, zodat we vrij kunnen ademen, zodat er uitwisseling plaatsvindt, terwijl we ons ook beschermd en geborgen voelen, thuis.

Deze grote vragen zijn spelenderwijs onderzocht door middel van gesprekken, observaties, artistiek veldwerk, materiaalonderzoek, bouwworkshops en bijeenkomsten waarin we bouwden vanuit aarde en taal - met Spoken Word performances en een drilling circle. 

Met 9 grondboren, in een cirkel, drongen we door de laag van geëxtraheerd, opgespoten Noordzeezand, totdat we de oorspronkelijke veen en zeeklei bodems bereikten, en de eerste klei konden verzamelen voor de shelter. Deze cirkel, met negen gaten in de grond, vormde vervolgens ook de ‘bouwplattegrond’ voor de installatie.

Tijdens twee bouwworkshops in juni 2023 hebben we in samenwerking met de deelnemers een installatie gebouwd van wilgentakken, kalkstenen, een Rammed Earth vloer, en 'vellen' van bioplastics met calciet korrels gewonnen uit drinkwater ontharding. De installatie diende daarna als base camp voor de zonnewende survival workshop voor de Deep Ecology studenten van Esmee, onder begeleiding van schrijver en survivaltrainer Alexander Nieuwenhuis. Tijdens de workshop gingen we op zoek naar eetbare en medicinale planten en leerden we om vuur te maken from scratch.

Tijdens de Autumn Equinox Ceremonie is de hut zowel ‘officieel geopend’ als ‘achtergelaten in de omgeving’, via een poëzievoordracht, waarin we de wolf, kalkminnende orchideeën, ijsvogels, vossen en dassen vragen om terug te keren, voort te planten en samen met ons te bouwen aan ons uiteindelijke omhulsel; het ecosysteem, de biosfeer.

Vanaf nu zal de installatie (zolang toegestaan) langzaam worden opgenomen in het lokale ecosysteem: de ruwe aarde, kalkstenen, calciet korrels en het bioplastic voeden de arme, geëxtraheerde zandgrond met mineralen en voedingsstoffen, wilgen twijgjes kunnen gebruikt worden als nestmateriaal voor vogels, de verrottende takken bieden onderdak en voedsel aan allerlei insecten.

We kijken ernaar uit om dit proces het komende jaar te kunnen volgen, de ‘shelter-for-the-returning-wolf-to-mate’ heeft zomerstorm Poly vooralsnog doorstaan, dus we gaan nieuwsgierig de herfst tegemoet!